Van een lieve vriendin kreeg ik voor mijn 40e verjaardag het boek “Becoming” van Michelle Obama. Wat een prachtig boek! Ze geeft zo’n mooi kijkje in haar jeugd, in haarzelf, in de keuzes die ze te maken had als dochter, vrouw, vriendin, partner en moeder, en in de weg naar The White House, die ze van tevoren absoluut niet voor zichzelf had uitgestippeld.
Net als iedere andere ouder heeft ze op veel momenten geworsteld met het vinden van een goede balans tussen werk en privé. En in het vinden van die balans kom je natuurlijk altijd je partner tegen. En ook daar ontstaan worstelingen.
Zonder te willen generaliseren, zie ik veel mannen met meer gemak voor zichzelf kiezen. Ik heb met verwondering, verbijstering en regelmatig ook met frustratie mijn man aanschouwd, die bijvoorbeeld lang kon uitslapen in de weekenden (dat was pre-sportende-kids) en vervolgens ook uitgebreid de krant ging lezen met een uitstraling van “stoor me niet”. En de kinderen stoorden hem ook nauwelijks! Als ik daarentegen een krant probeerde te lezen, kon ik geen alinea afronden zonder vragen en verzoeken naar me toe geslingerd te krijgen. Herkenbaar?
Hierover zegt Michelle zoiets moois. Want ook zij worstelde met zulke situaties. Met counseling leerde ze hier anders naar te kijken en mee om te gaan:
“It helped her realize part of her resentment towards her husband was his ability to prioritize himself in the marriage in a way she felt she could not. “We have babies and he was at the gym. I was like, ‘How do you find time to work out?’ So let me stop being mad at him for going to the gym and let me get to the gym.”
Dus dames: maak je eigen keuzes en doe je ding! Wil jij dat jouw kinderen later ook voor zichzelf durven kiezen? Goed voor zichzelf zorgen? Me-time nemen? Dan zul je het goede voorbeeld moeten geven! Yes, you can!