Het sprookje van de perfecte moeder, juf, echtgenote, medewerkster en huishoudster in Corona-tijd
Er was eens … een sprookje dat nooit werkelijkheid kon worden. Daarom heette het ook een sprookje 😉
Want hoewel ik die vrouw graag zou willen zijn, die vrouw bestaat gewoon niet. Dat werd me vanmorgen (24 maart 2020, Corona thuis-zit-tijd) weer even extra duidelijk.
Volgens mijn goed opgestelde, in overleg met de kinderen gemaakte, schema, begon de dag zoals “normale” schooldagen (wanneer zou het woord “normaal” juist bij de huidige situatie gaan horen? Wanneer komt het omslagpunt dat dit het nieuwe normaal is? Even een filosofisch vraagje tussendoor). Althans, zo zou de dag moeten beginnen. In mijn sprookje. Twee van de drie kinderen hielden zich hier keurig aan. Aangekleed kwamen ze beneden, aten hun ontbijt, ruimden zelfs hun vaat op en pakten hun schoolspullen. De kleuter zag het allemaal niet zitten. Hij baalde dat hij niet op een scherm mocht. “Het is toch vakantie? Dan mag dat altijd in de ochtend.” Hij wilde niet ontbijten, niet aankleden, geen schoolwerk doen. Hij wilde vooral mopperen en klieren. Ondertussen begonnen de eerste vragen van de andere twee te komen. “Mam, kun je even helpen met deze som?” “Mam, schrijf je groentesoep met of zonder N? En rijstebrij?” “Mama, wat is het onderwerp in deze zin?” “Ja, mama, je zou MIJ nu toch komen helpen???”
Aaahhhh daar ging mijn plan. De boze kleuter leidde de andere twee af tot hun grote woede. Ik kwam nog niet eens toe aan het lezen van mijn mails. Mijn dochter van 10 barstte in tranen uit dat ze die moeilijke rotsom niet opgelost kreeg. Even kwam alle frustratie bovendrijven. IK – ZOU – ZO – GRAAG – EVEN – ALLEEN – WILLEN – ZIJN – EN – MIJN – WERK – WILLEN – DOEN. Met een kop koffie. Met de radio op de achtergrond. Alleen ik en mijn laptop. En mijn koffie.
Maar de situatie is nu niet zo. En ik kan niet alles wat ik zou willen. Want op “normale” dagen (daar is hij weer!) krijg ik mijn actielijstjes eigenlijk al nooit af, dus nu al helemaal niet. En de illusie dat ik er overdag voor de kinderen ben en ’s avonds werk, heb ik ook losgelaten. ’s Avonds ben ik gevloerd. Ik kan nog net aan manlief vragen hoe zijn dag is verlopen voordat ik op de bank plof met op tv het zoveelste programma over het f***ing virus.
Dus wat deed ik? Ik ademde een paar keer diep in en uit. Ik klapte mijn laptop dicht. Ik ging naast de kleuter zitten en ging met hem in gesprek. Want hij had natuurlijk gewoon aandacht nodig. En hulp. En verbinding. En die ontstaan alleen als ik er echt ben, in het nu. Samen hebben we zijn schooltaken in een schemaatje gezet, met tekeningen erbij zodat hij het zelf ook snapt. Hij mocht kiezen in welke volgorde hij zijn taken wilde doen. Hij wilde beginnen met zijn knutselopdracht. We hebben samen zijn spullen klaargezet en hij ging lekker zitten verven.
Dochterlief heb ik na mijn uitleg eerst even zelf laten stoeien. En daarna ben ik naast haar gaan zitten om te kijken of het gelukt was. En dat was het! Met een grote grijns liet ze me het goede antwoord zien. De aai over haar bol en het compliment dat ze het zo goed zelf had opgelost, deden haar zichtbaar goed.
Mijn zoon van 8 hielp ik met het vinden van het onderwerp in de tekst, en het verwoorden van bepaalde beelden. Alleen al het tonen van interesse in zijn opdrachten, hielpen hem. Hij vond het leuk om er samen over te praten en het goede antwoord te vinden.
En zo was de rust weer terug. Voor even natuurlijk. Want er komt natuurlijk nog veel meer weerstand, onbegrip en frustratie bij ons allemaal. En dat is oké. Zolang we het zien, erover in gesprek blijven gaan en naar oplossingen blijven zoeken. En berusten. In deze bizarre, onwerkelijke situatie. Het is wat het is. Zelfs mama is maar een mens.
En mijn werk? Dat doe ik bijvoorbeeld nu, terwijl de kinderen even op een schermpje zitten na hun schoolwerk en buiten spelen. Mogen ze op “normale” dagen om 12 uur op een scherm? Meestal niet. Soms wel. Maar het is ook geen “normale” dag. Nog niet. Toch?
Worstel jij ook met de combi thuiswerken, thuisonderwijs en moeder zijn? Wil je 1-op-1 in gesprek voor tips & trics, ontladen, ervaringen delen? Neem gerust vrijblijvend contact met me op voor meer informatie of voor het inplannen van een online of telefonisch gesprek.
#opvoeding #thuiswerken #thuisonderwijs #coronavirusnl #ouderschap #moederschap #ondernemen #perfectionisme #loslaten